Słynny malarz, jeden z przedstawicieli surrealizmu.
Malarstwem interesował się od dziecka, do rozwoju talentu zachęcał go ojciec, pierwsze ilustracje powstały, kiedy mały Rene miał około dwanaście lat. Kiedy był w wieku czternastu lat w jego życiu nastąpiła tragedia, odbijająca się później echem w całej jego twórczości, mianowicie cierpiąca na depresję matka, popełniła samobójstwo topiąc się w pobliskiej rzece. Ciało z zawiniętą w koszulę nocną głową zostało wyłowione kilka dni później, a widok ten już na zawsze wyrył się w psychice chłopca, wracał do niego w swoich obrazach.
Kiedy miał 16 lat, poznał Geogette Berger, która w przyszłości została jego żoną i główną muzą w jego pracy.
W 1915 roku młody Magritte wyjechał do Brukseli, gdzie podjął studia na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Trzy lata później początkujący artysta pokazał swoje prace na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Współczesnej w Genewie. W tym czasie zafascynował się takimi nurtami sztuki jak futuryzm i kubizm.
W roku 1920 odbył służbę wojskową.
1926 rok możemy uznać za pewien przełom w życiu artysty. Powstał wtedy obraz „Zagubiony dżokej”, który możemy uznać za manifest surrealizmu Megritte’a.
Rok później malarz przeprowadził się do Paryża i tam dołączył do grona innych surrealistów, między innymi Salvadora Dali. W tym roku także miała miejsce jego pierwsza autorska wystawa w Brukseli.
W roku 1929 Magritte spędził jakiś czas w posiadłości Dalego razem z poetą Paulem Eluardem, gdzie wszyscy trzej wymieniali poglądy i spostrzeżenia dotyczące sztuki i życia.