Proweniencja:
- Kolekcja prywatna, Francja, Paryż
- Kolekcja prywatna, Japonia, Nagoya (od 1983 r.)
- Kolekcja prywatna, Europa
- Kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany:
– „Kisling. Lśnienie Montparnasse’u”, Villa la Fleur, Konstancin-Jeziorna, 21 września 2024 – 30 marca 2025
Reprodukowany:
– Artur Winiarski, „Kisling. Lśnienie Montparnasse`u”, katalog wystawy, Warszawa 2024, poz. kat. 178, s. 336.
– Jean Kisling, Kisling, 1891-1953, vol. II, Turin, 1982, poz. 98, il. 316
– Marc Ottavi, Catalogue raisonné de Kisling , T.IV (w przygotowaniu)
„P.M. Kisling chętnie pozbawia swe płótna atrakcyjnych sztuczek w duchu impresjonistycznym. W jego aktach ciało jest jędrne, opalone, zdrowe i kipiące radością życia. Z ojcowską troską artysta ulepił je z materii smakowitej, solidnej i ponętnej.” E. Woroniecki, L`Art polonais a Paris. Les artistes polonais au Salon des Indćpendants, „La Pologne politique, économique, littéraire et artistique”, 1925, półr. I, s. 324.
„Widok urodziwej nagiej dziewczyny budzi we mnie radość życia, pragnienie miłości i szczęścia. Chcę, aby kawał materii, na której tle ją pozuję, dał wyraz mej radości. Wszystko to wiąże się ze sobą i kojarzy tak jak rytm życia z rytmem jednostki. Obraz powinien śpiewać! Czyż Baudelaire nie twierdzi, że kolorysta jest poetą epickim?” Mojżesz Kisling, Moje credo artystyczne, Wiadomości literackie, nr 51–52,1935, s. 2
źródło dodatkowego zdjęcia: Thérèse Bonney, Kisling w swoim atelier źródło: Artur Winiarski, „Kisling. Lśnienie Montparnasse` u”, Warszawa 2024,, s. 229
olej, płótno, 55 × 46,1 cm
sygn. i dat. p. d.: „Kisling 1951”
Proweniencja:
- Kolekcja prywatna, Francja, Paryż
- Kolekcja prywatna, Japonia, Nagoya (od 1983 r.)
- Kolekcja prywatna, Europa
- Kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany:
– „Kisling. Lśnienie Montparnasse’u”, Villa la Fleur, Konstancin-Jeziorna, 21 września 2024 – 30 marca 2025
Reprodukowany:
– Artur Winiarski, „Kisling. Lśnienie Montparnasse`u”, katalog wystawy, Warszawa 2024, poz. kat. 178, s. 336.
– Jean Kisling, Kisling, 1891-1953, vol. II, Turin, 1982, poz. 98, il. 316
– Marc Ottavi, Catalogue raisonné de Kisling , T.IV (w przygotowaniu)
„P.M. Kisling chętnie pozbawia swe płótna atrakcyjnych sztuczek w duchu impresjonistycznym. W jego aktach ciało jest jędrne, opalone, zdrowe i kipiące radością życia. Z ojcowską troską artysta ulepił je z materii smakowitej, solidnej i ponętnej.” E. Woroniecki, L`Art polonais a Paris. Les artistes polonais au Salon des Indćpendants, „La Pologne politique, économique, littéraire et artistique”, 1925, półr. I, s. 324.
„Widok urodziwej nagiej dziewczyny budzi we mnie radość życia, pragnienie miłości i szczęścia. Chcę, aby kawał materii, na której tle ją pozuję, dał wyraz mej radości. Wszystko to wiąże się ze sobą i kojarzy tak jak rytm życia z rytmem jednostki. Obraz powinien śpiewać! Czyż Baudelaire nie twierdzi, że kolorysta jest poetą epickim?” Mojżesz Kisling, Moje credo artystyczne, Wiadomości literackie, nr 51–52,1935, s. 2
źródło dodatkowego zdjęcia: Thérèse Bonney, Kisling w swoim atelier źródło: Artur Winiarski, „Kisling. Lśnienie Montparnasse` u”, Warszawa 2024,, s. 229