Strach jest jedną z najdotkliwszych ludzkich emocji. Od wieków zajmował w ogólnym wymiarze myślicieli, filozofów czy psychologów, zaś w wymiarze jednostkowym, indywidualnym, pochłania każdego z nas.
Próbę zmierzenia się ze strachem i nadania mu „materialnego” kształtu podejmowali także artyści. Do zobrazowania go posługiwano się na przestrzeni wieków rozmaitymi środkami wyrazu, od alegorii, poprzez ekspresję uobecnioną w gestach i wyrazie twarzy, budowanie nastroju w dosłownych przedstawieniach sytuacji budzących grozę, aż po napięcie oddane jedynie przez formę i kolor. I to ten strach zwizualizowany w dziełach sztuki stał się pretekstem wystawy.
Poprzez dzieła sztuki autorzy wystawy snują opowieść o strachu obecnym zarówno w indywidualnym życiu człowieka, jak i tym w wymiarze ogólnoludzkim.
Na wystawie prezentowane są dzieła m.in.: Pietro della Vecchii (1602–1678), Jacoba de Backera (1540/1545–przed 1600), Nicolasa Verkolje (1673–1746), Jacoba Isaacz van Swanenburgha (1571–1638), Tommaso Dolabelli (ok. 1570–1650), Francisco de Goi (1746–1828), Alfreda Wierusz Kowalskiego (1849–1915), Gustawa Gwozdeckiego (1880–1935), Witolda Pruszkowskiego (1846–1896), Jonasza Sterna (1904–1988), czy wreszcie Zdzisława Beksińskiego (1929–2005). Pokaz dopełnia obraz filmowy Luisa Buñuela i Salvadora Dali Pies andaluzyjski, który stanie się swoistym ruchomym „eksponatem”, oraz gra komputerowa Layers of Fear wyprodukowana przez polskie studio Bloober Team.