​​​​​​​Magdalena Cisło – Kształty emocji

Materia rzeźbiarska, obejmująca wszystkie możliwie obecne w dziele sztuki sfery, dotyczy również materiału. Poszukiwania w obrębie materiału rzeź- biarskiego uważam za szczególnie ważne. Materiał jest istotnym elemen- tem składowym dzieła i stanowi o jego fizycznym istnieniu, przez co staje się narzędziem komunikacji. Współczesne możliwości pozwalają na wykorzystywanie różnorodnego materiału, zarówno w sposób klasyczny jak i związany z przewartościowa- niem, jakiemu uległo pojęcie sztuki i twórczości w XX wieku. Spośród całej palety dostępnych współcześnie materiałów i technolo- gii wybieram te, które wydają mi się w jakiś nieokreślony sposób bliskie. Intuicyjnie wyczuwam wartość w materiałach pochodzących bezpośred- nio z natury, ale też tych związanych z działalnością człowieka i przez niego przetworzonych. Materiał nigdy nie pozostaje wolny od skojarzeń i symboliki, która jest na- warstwiona przez kulturę i tradycję. Każdy kolor czy stan fizyczny posiada własny zasób odniesień. Elementy zużyte będące surowcem wtórnym mogą zaistnieć inaczej niż przewiduje to recyklingowy proces odnawiania ich fizycznych właściwo- ści. Mogą przejść inny rodzaj przewartościowania. Połączenie tego typu materiałów i klasycznych metod rzeźbiarskich pozwala na wydobycie no- wej wartości, spajającej w sobie pierwiastek przemijania i powstawania „nowego” jednocześnie. Elementy dzieła, takie jak np. przesłanie wynikają- ce z interpretacji użytych środków, zestawień kształtów czy barw, stanowią semantycznie wielowymiarowe wartości, których odczuwanie i odczyty- wanie związane jest z aktualną potrzebą i możliwościami odbiorcy. Faktem pozytywnym jest wywołanie napięcia emocjonalnego podczas kontaktu odbiorcy z dziełem. Pozwala to dziełu swobodnie oddziaływać na odbior- cę, dzięki czemu stwarza ono „otwarcie”, pozwala się „zobaczyć” i odczuć w niepowtarzalny sposób.
Magdalena Cisło