Wieloosobowe rzeźby aktywowane przez wtłoczone w nie ciało ludzkie, które nad im ton. Performatywne rzeźby naprowadzają na początek, sprawdzają możliwości ruchu przywołując nowy rodzaj zespołowości. Osadzają się między wielością a jednostką. Wszyscy na raz. Jeden po drugim. Dwa na raz. Do trzech razy sztuka. Wszystko znika. Dwie wystawy w jednej. Jedna się kończy, druga się zaczyna w momencie, kiedy performerzy wychodzą z rzeźb. Wtedy one, stają się samoistnymi obiektami, pozostawiającymi w sobie doświadczenie współpracy. Choreograficzna mapa odznacza się na podłodze.
[3] wielość obecna w każdej rzeźbie, przejawiająca się w poziomach ruchu i osobach ją aktywujących
[1] jednostka będąca katalizatorem ruchu grupowego, stała fizyczna obecność materii w obiekcie.
333 - rzeźby aktywowane
111 - rzeźby pasywne, będące obiektami
Liczba pokazywanych prac: 3
Liczba performerów w każdej z prac:
1. CROSSMAN (3+1= 4)
2. WHEELCHAIR (1+1+1=3)
3. SISYPHUS (1+1+[1]=3)
(3+1= 4)+ (1+1+1=3)+ (1+1+[1]=3)=?
Tytuł jest cyfrowym zapisem choreografii i kompozycji wystawy. Reprezentuje elementy stałe, pewne, których obecność jest fizycznie potwierdzona w każdej z przedstawianych prac.
Kuratorka: Adriana Markowska
Performerzy: Hubert Czajka, Rafał Gajek, Antoni Kudełko. Jan Waśko