Kontener budowlany jest bezpiecznym miejscem dla odpadów, chwilowym ich archiwum. Towarzyszy mi od wielu lat w trakcie odbudowy Sanatorium doktora Brehmera i tworzenia w tym miejscu Międzynarodowego Laboratorium Kultury w Sokołowsku. Zawartość kontenera jest zmienna. Świadczy o nieuchronności przemian prowadzących do jego nowych tożsamości. Wprowadzenie do kontenerów rzeźb stawia pytanie o miejsce sztuki współczesnej w obecnej rzeczywistości. Czy jest przedmiotem zbędnych zabiegów i oczekiwań, czy też może powodować procesy rozważań na temat zasadności poszukiwań twórczych. Postawienie kontenerów w pionie tworzy odrębne budowle-klatki, z jedną tylko otwartą płaszczyzną, umożliwiającą wgląd do wnętrza. Zaistnienie rzeźb w kontenerach ujawni myśl o zmienności przeznaczenia – z miejsca zbędnego na miejsce szczególne. W moich poszukiwaniach wielokrotnie zamykałam rzeźby w metalowych klatkach pozbawionych pełnych ścian, na przykład cykl figur Jednonogich (beton, wystawa w Centrum Rzeźby Polskiej Orońsko w 2002) czy Figura (Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Waszyngton, 1997).
Geneza
Początek powstawania projektu rzeźb kontenerowych to lata 80. XX wieku. W okresie 1989–1991 pracowałam nad cyklem ekspresyjnych obrazów figuralnych o rozbudowanej kolorystyce i materii malarskiej. Powstały wówczas: Figura w dół, Figura – zatrzymać powietrze, Figura odbicie, Obraz z frunącą figurą, Figura. W latach 2018–1021 zrealizowałam rzeźby kontenerowe przeniesione z tych obrazów i do nazwania ich zaanektowałam te same tytuły.
Bożenna Biskupska
Kurator: Leszek Golec