Asgar Bozorgi w swojej twórczości rezygnuje z anegdoty przekazując emocje za pomocą zestawienia koloru i światła. W jego pracach najbardziej istotna wydaje się gra opozycji powierzchni i głębi, zasłaniania i odsłaniania, jaką wprowadzają prześwitujące przez siebie warstwy farby i subtelne formy. Stwarzane przez Bozorgiego obrazy działają na zasadzie postrzępionych, podziurawionych „kurtyn”, odblokowują pokłady nieświadomości i odsłaniają to, co w niej ukryte.