„Przyszłość leży w kościach. To na nich, rozumianych jako organiczny budulec oraz nośnik znaczeń opiera się biologiczna i kulturowa kondycja ludzkości. Stanowią one najtrwalszy element ludzkiego ciała - jedyną jego pozostałość po śmierci, która jest częścią procesu od-stawania się człowiekiem; przekształca ciała w wyniku różnych metamorfoz.
Szczątki jako organiczne podmioty zbiorowe odsłaniają wielogatunkową tożsamość oraz wspólnotowość materii organicznej. Nie-żywe ciała stają się rodzajem wspólnoty, przybierając formę rozkładających się fragmentów skóry, kości i prochów. Ontologia martwego ciała to zdolności łączenia oraz tworzenie nowych form pokrewieństwa opartych na wspólnej substancji. To zarówno realny, materialny i dynamiczny byt, jak i proces stałego przekształcania się, ukazujący nieograniczony potencjał przemian.
Wystawa manifestuje życie nieodłączne od materii. Używa tego, co martwe, do badania realnego. Sięga po martwe ciała jako specyficzny stan, który okazuje się pociągający wizualnie, pozwalając na przejście od refeksji estetycznej ku namysłowi ontologicznemu.''
W ramach wystawy swoje prace zaprezentują osoby artystyczne:
Czaro Malinkiewicz,
Marek Wodzisławski,
Mikołaj Sobotka,
Nebula Puff [C],
Zuza Piekoszewska-Smith.
Kurator wystawy oraz autor tekstu: Kamil Mizgała
Fotografia u góry: NEBULA (PUFF C), Remember About the Dream Land Baby, (2023)