POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Niemcy
WYSTAWIANY:
- 1985 "Erna Rosenstein. Obrazy i rysunki", Galeria Krzysztofory, Kraków 6.09-5.10.1985
LITERATURA:
- "Erna Rosenstein", Galeria BWA, Bydgoszcz 2004, s. 43
- Bożena Kowalska, "Erna Rosentstein", „Projekt”, 1991, nr 2 (197), s. 25-29 (il.)
Studiowała w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych (1932–1934) oraz w Krakowie (1933–1936) w pracowni Wojciecha Weissa. Sympatyzowała z Grupą Krakowską, a po wojnie brała udział w organizowaniu się awangardy artystycznej. W 1942 r. uciekła z lwowskiego getta. Oprócz malarstwa sztalugowego uprawiała rysunek, kolaż i twórczość poetycką. Artystka wypracowała indywidualną symbolikę, swobodnie kojarząc formy abstrakcyjne ze światem kształtów rzeczywistych. Na znak protestu przeciwko obowiązującym od 1946 roku schematom realizmu socjalistycznego na 5 lat porzuciła aktywności artystyczne. W 1977 roku otrzymała nagrodę krytyki artystycznej im. C. K. Norwida, w 1966 nagrodę im. J. Cybisa za całokształt twórczości.
olej, płyta pilśniowa, 20 x 31 cm,
sygnowany i datowany p.d.: 'E.Rosenstein 1983'; opisany na odwrociu: 'ZIELONY | GONG'; nalepka wystawowa z Galerii Krzysztofory
POCHODZENIE:
- kolekcja prywatna, Niemcy
WYSTAWIANY:
- 1985 "Erna Rosenstein. Obrazy i rysunki", Galeria Krzysztofory, Kraków 6.09-5.10.1985
LITERATURA:
- "Erna Rosenstein", Galeria BWA, Bydgoszcz 2004, s. 43
- Bożena Kowalska, "Erna Rosentstein", „Projekt”, 1991, nr 2 (197), s. 25-29 (il.)
Studiowała w wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych (1932–1934) oraz w Krakowie (1933–1936) w pracowni Wojciecha Weissa. Sympatyzowała z Grupą Krakowską, a po wojnie brała udział w organizowaniu się awangardy artystycznej. W 1942 r. uciekła z lwowskiego getta. Oprócz malarstwa sztalugowego uprawiała rysunek, kolaż i twórczość poetycką. Artystka wypracowała indywidualną symbolikę, swobodnie kojarząc formy abstrakcyjne ze światem kształtów rzeczywistych. Na znak protestu przeciwko obowiązującym od 1946 roku schematom realizmu socjalistycznego na 5 lat porzuciła aktywności artystyczne. W 1977 roku otrzymała nagrodę krytyki artystycznej im. C. K. Norwida, w 1966 nagrodę im. J. Cybisa za całokształt twórczości.