Stanisław Fabijański, malarz, rzeźbiarz. Rozpoczęte w 1880 pod kierunkiem rzeźbiarza L. Marconiego we Lwowie studia, kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1883-88), m.in. u F. Szynalewskiego, I. Jabłońskiego, W. Łuszczkiewicza, J. Matejki. W 1888 wyjechał na studia do Monachium, gdzie uczył się u A. Wagnera. Po podróży do Włoch zamieszkał w Krakowie. Od 1886 brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą: m.in. w TZSP w Krakowie, w Salonie Krywulta w Warszawie, Brukseli, Paryżu i w Pałacu Sztuki w Buffalo. Cieszył się dużą popularnością jako malarz zabytkowych miast polskich, zwłaszcza Krakowa. Obok licznych widoków kościołów, starych zaułków, Wawelu, malował także portrety.
Akwarela, gwasz, papier; 37,4 x 42,8 cm
Sygnowany czarną akwarelą l. d.: Stanisław Fabijański 1915
Stanisław Fabijański, malarz, rzeźbiarz. Rozpoczęte w 1880 pod kierunkiem rzeźbiarza L. Marconiego we Lwowie studia, kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1883-88), m.in. u F. Szynalewskiego, I. Jabłońskiego, W. Łuszczkiewicza, J. Matejki. W 1888 wyjechał na studia do Monachium, gdzie uczył się u A. Wagnera. Po podróży do Włoch zamieszkał w Krakowie. Od 1886 brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą: m.in. w TZSP w Krakowie, w Salonie Krywulta w Warszawie, Brukseli, Paryżu i w Pałacu Sztuki w Buffalo. Cieszył się dużą popularnością jako malarz zabytkowych miast polskich, zwłaszcza Krakowa. Obok licznych widoków kościołów, starych zaułków, Wawelu, malował także portrety.