Stanisław Fabijański studiował w latach 1883-1888 w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem m.in. Jana Matejki i Floriana Cynka, następnie przeniósł się do Monachium, aby kontynuować naukę w tamtejszej akademii. Po studiach odbywał podróże artystyczne do Włoch i Francji, zaś po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie. Jego specjalnością były pejzaże miejskie. W ulubionej przez siebie technice akwareli mistrzowsko potrafił oddać urok architektury. Wystawiał m.in. w Monachium i Brukseli, stale swoje prace pokazywał także w TZSP w Warszawie oraz w TPSP w Krakowie.
W bryle zamku zaznacza się Kurza Stopka (zwana w źródłach Kurzą Nogą), złożona z gotyckiego podmurowania (pochodzącego z początku XV wieku, gotyckiej pozostałości zamku Kazimierza Wielkiego). Prezentowana praca to bardzo precyzyjne przedstawienie tego właśnie ujęcia z furtą klasztorną po prawej stronie kompozycji. Delikatnie potraktowana powierzchnia papieru w partiach śniegu daje wrażenie jego puszystości, miękkości.

47
Stanisław Ignacy Poraj FABIJAŃSKI (1865 - 1947)

WIDOK NA KURZĄ STOPKĘ NA WAWELU

Akwarela, papier; 23 x 33 cm w świetle
Sygnowany l. d.: St Fabijański

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Stanisław Fabijański studiował w latach 1883-1888 w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem m.in. Jana Matejki i Floriana Cynka, następnie przeniósł się do Monachium, aby kontynuować naukę w tamtejszej akademii. Po studiach odbywał podróże artystyczne do Włoch i Francji, zaś po powrocie do kraju zamieszkał w Krakowie. Jego specjalnością były pejzaże miejskie. W ulubionej przez siebie technice akwareli mistrzowsko potrafił oddać urok architektury. Wystawiał m.in. w Monachium i Brukseli, stale swoje prace pokazywał także w TZSP w Warszawie oraz w TPSP w Krakowie.
W bryle zamku zaznacza się Kurza Stopka (zwana w źródłach Kurzą Nogą), złożona z gotyckiego podmurowania (pochodzącego z początku XV wieku, gotyckiej pozostałości zamku Kazimierza Wielkiego). Prezentowana praca to bardzo precyzyjne przedstawienie tego właśnie ujęcia z furtą klasztorną po prawej stronie kompozycji. Delikatnie potraktowana powierzchnia papieru w partiach śniegu daje wrażenie jego puszystości, miękkości.