Izraelski malarz pochodzenia polskiego. Studia artystyczne rozpoczął w Wilnie na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego. Jako jedyny z całej rodziny ocalał z holokaustu. W 1945 roku przeniósł się do Mediolanu, gdzie kontynuował naukę w Accademia di Belle Arti di Brera. W 1949 roku wyjechał na stałe do Izraela, osiedlił się w Tel Awiwie. Wiele podróżował. Często wracał do Włoch - kraju swej młodości i studiów, głównie do Werony, gdzie tworzył i odnosił artystyczne sukcesy. W 1975 roku został m. in. dwukrotnie uhonorowany: nagrodą UNESCO i nagrodą państwową Tetradramma d`Oro.
W Polsce jego prace były eksponowane na trzech wystawach, po raz pierwszy w warszawskiej "Zachęcie" (1991) na wystawie zbiorowej pt. Jesteśmy.
Artysta w Polsce jest nie tylko mało znanym twórcą, ale wręcz zapomnianym. Po raz pierwszy jego dzieła były zaprezentowane w 1991 roku w warszawskiej "Zachęcie" na wystawie zbiorowej pt. Jesteśmy. Artysta tworzył martwe natury, pejzaże miejskie, bezludne krajobrazy, w których istotnym motywem jest mur oraz kompozycje figuralne.