Wcześnie rozpoczął naukę malarstwa w Klasie Rysunkowej, namiastce uczelni artystycznej, którą utworzono na miejsce zlikwidowanej po Powstaniu Styczniowym Szkoły Sztuk Pięknych. Prowadził ją Wojciech Gerson, pedagog wyznający zdrowe zasady - nie nakazywał swym uczniom niczego kopiować, ale poprzez studia natury dopracowywać się własnego stylu i doświadczenia. W Klasie Rysunkowej niewiele tworzono scen historycznych ze względu na cenzurę polityczną. Malowano przede wszystkim krajobrazy i sceny rodzajowe. W tym środowisku Rapacki już jako czternastoletni chłopiec zasłynął swymi pejzażami.Wystawiał wiele: od początku swej działalności artystycznej (od ok. 1888 roku) w Salonie Aleksandra Krywulta i w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie. Z Zachętą związany był do końca życia, uczestnicząc w licznych wystawach, uzyskując nagrody i wyróżnienia; od 1922 roku wystawiał tam z grupą "Pro Arte", której był członkiem. Kilkakrotnie brał udział w wystawach Towarzystwa Sztuk Pięknych w Krakowie, posyłał też prace na wystawy okolicznościowe w innych miastach polskich (m.in. w Wilnie, Lwowie) oraz za granicę.