Figurka siedzącego, uśmiechniętego mnicha buddyjskiego z łysą głową i bardzo grubym brzuchem widocznym spod rozchylającego się płaszcza. Prawą ręką trzyma nad głową duży liść, którym osłania się od słońca. Z tyłu sygn. znakami chińskiego pisma.
Wizerunek uśmiechniętego Buddy, symbol szczęścia i pomyślności, zaczerpnięty z ludowych tradycji - pojawił się już za czasów dynastii Song (960-1279).
Stan zach.: ułamany fragment wachlarza.
ceramika (kamionka?); wys. 26 cm; szer. 23 cm.
Chiny, XX w.
Figurka siedzącego, uśmiechniętego mnicha buddyjskiego z łysą głową i bardzo grubym brzuchem widocznym spod rozchylającego się płaszcza. Prawą ręką trzyma nad głową duży liść, którym osłania się od słońca. Z tyłu sygn. znakami chińskiego pisma.
Wizerunek uśmiechniętego Buddy, symbol szczęścia i pomyślności, zaczerpnięty z ludowych tradycji - pojawił się już za czasów dynastii Song (960-1279).
Stan zach.: ułamany fragment wachlarza.