Włodzimierz Bartoszewicz - malarz, rysownik, ilustrator, autor książki Buda na Powiślu. Po ukończeniu, w roku 1923, Wydziału Prawa na Uniwersytecie w Poznaniu, studiował w latach 1923-30 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Mieczysława Kotarbińskiego, Tadeusza Pruszkowskiego i Władysława Skoczylasa. Od 1923 roku był prezesem, założonej przez uczniów Pruszkowskiego, grupy malarskiej Stowarzyszenie Plastyków "Szkoła Warszawska" i uczestniczył we wszystkich wystawach przez nią organizowanych. Był również współzałożycielem i prezesem stowarzyszenia "Ars Chrystiana". Po studiach przez dwa lata wykładał w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1939-47 osiedlił się w Kielcach. Po wojnie pracował tam jako naczelnik Wydziału Kultury. Od roku 1948 mieszkał i tworzył w Poznaniu. Malował kompozycje historyczne, religijne, batalistyczne, portrety i pejzaże. Ponadto ilustrował książki, a także zajmował się malarstwem ściennym. Prace swoje prezentował na wystawach w kraju i za granicą. Indywidualne pokazy jego dzieł odbyły się w warszawskiej Zachęcie (w 1936), w Palais des Beaux Arts w Brukseli (w 1936) i Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych w Poznaniu (w 1958).

38
Włodzimierz BARTOSZEWICZ (1899-1983)

PORTRET KOBIETY W PERŁACH NA SZYI, 1930

Olej, deska; 39,2 x 30 cm
Sygnowany l. d.: WBartoszewicz |1930

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Włodzimierz Bartoszewicz - malarz, rysownik, ilustrator, autor książki Buda na Powiślu. Po ukończeniu, w roku 1923, Wydziału Prawa na Uniwersytecie w Poznaniu, studiował w latach 1923-30 w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Mieczysława Kotarbińskiego, Tadeusza Pruszkowskiego i Władysława Skoczylasa. Od 1923 roku był prezesem, założonej przez uczniów Pruszkowskiego, grupy malarskiej Stowarzyszenie Plastyków "Szkoła Warszawska" i uczestniczył we wszystkich wystawach przez nią organizowanych. Był również współzałożycielem i prezesem stowarzyszenia "Ars Chrystiana". Po studiach przez dwa lata wykładał w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 1939-47 osiedlił się w Kielcach. Po wojnie pracował tam jako naczelnik Wydziału Kultury. Od roku 1948 mieszkał i tworzył w Poznaniu. Malował kompozycje historyczne, religijne, batalistyczne, portrety i pejzaże. Ponadto ilustrował książki, a także zajmował się malarstwem ściennym. Prace swoje prezentował na wystawach w kraju i za granicą. Indywidualne pokazy jego dzieł odbyły się w warszawskiej Zachęcie (w 1936), w Palais des Beaux Arts w Brukseli (w 1936) i Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych w Poznaniu (w 1958).