Eugeniusz Eibisch - malarz i pedagog - w latach 1912-1920 był uczniem Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W roku 1922 jako stypendysta rządu francuskiego wyjechał do Paryża, gdzie czynnie uczestniczył w życiu artystycznym ciesząc się przyjaźnią wielu malarzy i pisarzy francuskich. Utrzymywał żywe kontakty z paryskim środowiskiem artystycznym, m.in. G.Braque`iem, Ch.Soutinem, L.Marcoussisem i L.Zborowskim. Ceniony przez krytykę dużo wystawiał w paryskich Salonach i galeriach. W roku 1939 wrócił do kraju, by objąć katedrę malarstwa w krakowskiej ASP, co jednak nastąpiło dopiero po wojnie. Od roku 1950 był profesorem ASP w Warszawie. Tematami obrazów Eibischa były martwe natury, pejzaże i portrety, zwłaszcza kobiece. Wczesne prace ujawniają inspiracje kubizmem i twórczością Cezanne`a, w póź-niejszych forma coraz bardziej zatraca się na rzecz koloru, aż wreszcie obrazy artysty stają się niemal abstrakcyjnymi kompozycjami kolorystycznymi.
olej, płótno, 50,3 x 60 cm
sygnowany l.d.: Ebiche
Eugeniusz Eibisch - malarz i pedagog - w latach 1912-1920 był uczniem Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. W roku 1922 jako stypendysta rządu francuskiego wyjechał do Paryża, gdzie czynnie uczestniczył w życiu artystycznym ciesząc się przyjaźnią wielu malarzy i pisarzy francuskich. Utrzymywał żywe kontakty z paryskim środowiskiem artystycznym, m.in. G.Braque`iem, Ch.Soutinem, L.Marcoussisem i L.Zborowskim. Ceniony przez krytykę dużo wystawiał w paryskich Salonach i galeriach. W roku 1939 wrócił do kraju, by objąć katedrę malarstwa w krakowskiej ASP, co jednak nastąpiło dopiero po wojnie. Od roku 1950 był profesorem ASP w Warszawie. Tematami obrazów Eibischa były martwe natury, pejzaże i portrety, zwłaszcza kobiece. Wczesne prace ujawniają inspiracje kubizmem i twórczością Cezanne`a, w póź-niejszych forma coraz bardziej zatraca się na rzecz koloru, aż wreszcie obrazy artysty stają się niemal abstrakcyjnymi kompozycjami kolorystycznymi.