Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Tadeusza Łakomskiego. Dyplom uzyskał w 1957 roku. Związany był z Grupą "Nowa Improwizacja". Największy okres świetności swojej sztuki Tukan przeżywał w latach 80. XX w. Wówczas miał szereg wystaw w kraju (w Warszawie, Krakowie, Łodzi) oraz za granicą, najważniejsze : w Stanach Zjednoczonych (Nowy Jork 1987 - 88), Niemczech (Norymberga, Kilonia - 1984). Jak pisze Marek Sołtysik, w artykule po śmierci artysty: `Tukany` były bezkompromisowe, malowane zupełnie inaczej niż realistyczne, bardziej lub mniej zgrabne ‘krajowidoki` pędzla artystów malujących z myślą o szybkiej sprzedaży... Miały chropowatą fakturę. Uwaga malarza zwrócona z pozoru głównie na formę. Eugeniusz Tukan-Wolski, pomijał lub wartkim zwodem pędzla tylko zaznaczał szczególiki zabytkowej architektury przedstawionej na swych niewielkich płótnach. Wsłuchany w siebie artysta, tworzył cykle, Po Słońcach i Księżycach - Mobile: cykl obrazów przedstawiających półfantastyczne pojazdy, kolejki wąskotorowe, żaglowce (jak na prezentowanym powyżej obrazie), skomplikowane w spiętrzeniu płócien wzdymanych potężnym wiatrem. W obrazach Tukana - Wolskiego sztuka istnieje w najczystszej postaci, bez efekciarstwa i zbędnego zadęcia. Obrazy artysty znajdują się w Muzeum Narodowym w Krakowie oraz w zbiorach prywatnych.