PROWENIENCJA:
– Zakup ze spuścizny po artystce;
– Kolekcja prywatna, Warszawa.


W latach 1958-1964 studiowała w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w pracowni Krystyny Łady-Studnickiej oraz w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Artura Nachta-Samborskiego.
W latach 1972-1980 prowadziła Galerię Sztuki Współczesnej w Staromiejskim Domu Kultury, kontynuując pracę Mariana Bogusza i ówczesnej galerii Krzywego Koła. W latach 1981-1989 brała udział w wystawach sztuki niezależnej. Z jej twórczością można było się zapoznać podczas ok. 30 wystaw indywidualnych. Ostatnie trzy z nich nosił tytuł nawiązując do zabawy „Gra w zielone”. Podczas ekspozycji widzowie mieli okazje zobaczyć obrazy pejzażowe artystki wykonane w technice olejnej lub gwaszu o charakterystycznym natężeniu i doborze barw wraz ze zredukowanymi środkami malarskimi, dzięki którym płótna Teresy Panasiuk posiadają cechy bliskie nurtowi abstrakcji geometrycznej.

34
Teresa PANASIUK (1938 - 2021)

Pejzaż, 14/97, 1997

olej, płótno; 99 x 82 cm;
sygn. p. d.: T. PANASIUK;
opisany na odwrocie: TERESA PANASIUK / PEJZAŻ 14/97 / 1997 r. / olej / 0,99 x 0,82 [flamastrem], na krośnie malarskim numer: 134.

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

PROWENIENCJA:
– Zakup ze spuścizny po artystce;
– Kolekcja prywatna, Warszawa.


W latach 1958-1964 studiowała w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w pracowni Krystyny Łady-Studnickiej oraz w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Artura Nachta-Samborskiego.
W latach 1972-1980 prowadziła Galerię Sztuki Współczesnej w Staromiejskim Domu Kultury, kontynuując pracę Mariana Bogusza i ówczesnej galerii Krzywego Koła. W latach 1981-1989 brała udział w wystawach sztuki niezależnej. Z jej twórczością można było się zapoznać podczas ok. 30 wystaw indywidualnych. Ostatnie trzy z nich nosił tytuł nawiązując do zabawy „Gra w zielone”. Podczas ekspozycji widzowie mieli okazje zobaczyć obrazy pejzażowe artystki wykonane w technice olejnej lub gwaszu o charakterystycznym natężeniu i doborze barw wraz ze zredukowanymi środkami malarskimi, dzięki którym płótna Teresy Panasiuk posiadają cechy bliskie nurtowi abstrakcji geometrycznej.