Malarz związany z wileńskim środowiskiem artystycznym. Kształcił się od 1899 w Szkole Rysunku w Wilnie, w l. 1908-1913 w akademii krakowskiej pod kierunkiem Axentowicza i Wyczółkowskiego. Lata wojny spędził na Kaukazie, od 1922 r. mieszkał w Wilnie. Wystawiał najczęściej z Wileńskim Towarzystwem Artystów Plastyków, którego był członkiem. Po II wojnie osiadł w Gdańsku.
"...Ujmujace delikatną gamą barwną i kompozycją kolorystyczną [...], lekkie, przezroczyste i nie przemęczone...", pisala o pejzażach Międzybłockiego K. Adamska-Raubowa ("Słowo" 1928, nr 127).
Narocz - dziś w obwodzie mińskim na Białorusi, przed wojną największe jezioro w Polsce.
olej na tekturze, 27,5 x 33,5 cm,
sygnowany p.d. "A. Międzybłocki", na odwrocie autorskie napisy ołówkiem: adres autora w Wilnie, tytuł pracy.
Malarz związany z wileńskim środowiskiem artystycznym. Kształcił się od 1899 w Szkole Rysunku w Wilnie, w l. 1908-1913 w akademii krakowskiej pod kierunkiem Axentowicza i Wyczółkowskiego. Lata wojny spędził na Kaukazie, od 1922 r. mieszkał w Wilnie. Wystawiał najczęściej z Wileńskim Towarzystwem Artystów Plastyków, którego był członkiem. Po II wojnie osiadł w Gdańsku.
"...Ujmujace delikatną gamą barwną i kompozycją kolorystyczną [...], lekkie, przezroczyste i nie przemęczone...", pisala o pejzażach Międzybłockiego K. Adamska-Raubowa ("Słowo" 1928, nr 127).
Narocz - dziś w obwodzie mińskim na Białorusi, przed wojną największe jezioro w Polsce.