Wymieniony w katalogu: Leonard Pękalski 1896-1944. Wystawa pośmiertna, Warszawa 1969, nr kat. 209 (nie wystawiany).
Z posiadania rodziny artysty.
Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1913-18) u malarza- monumentalisty Edwarda Trojanowskiego. Od 1923 r. był asystentem w ASP w Krakowie, od 1928 r. w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, a od 1932 r. profesorem malarstwa dekoracyjnego ASP w Warszawie. Współzakładał Cech Artystów Plastyków "Jednoróg" oraz "Pryzmat". Malował martwe natury, portrety, kompozycje figuralne oraz pejzaże. Pod wpływem twórczości F. S. Kowarskiego, z którym zaprzyjaźnił się w 1922 r., jego malarstwo, wcześniej formizujące, zaczął cechować klasycyzm i monumentalizm, szczególnie widoczny w kompozycjach figuralnych. Od 1925 r. uczestniczył w restauracji Wawelu, konserwując i wykonując nowe malowidła ścienne.
olej na tekturze, 51,8 x 38,5 cm, na odwrocie ołówkiem "90" i "84 ol."
Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacjiWymieniony w katalogu: Leonard Pękalski 1896-1944. Wystawa pośmiertna, Warszawa 1969, nr kat. 209 (nie wystawiany).
Z posiadania rodziny artysty.
Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1913-18) u malarza- monumentalisty Edwarda Trojanowskiego. Od 1923 r. był asystentem w ASP w Krakowie, od 1928 r. w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, a od 1932 r. profesorem malarstwa dekoracyjnego ASP w Warszawie. Współzakładał Cech Artystów Plastyków "Jednoróg" oraz "Pryzmat". Malował martwe natury, portrety, kompozycje figuralne oraz pejzaże. Pod wpływem twórczości F. S. Kowarskiego, z którym zaprzyjaźnił się w 1922 r., jego malarstwo, wcześniej formizujące, zaczął cechować klasycyzm i monumentalizm, szczególnie widoczny w kompozycjach figuralnych. Od 1925 r. uczestniczył w restauracji Wawelu, konserwując i wykonując nowe malowidła ścienne.