Konstrukcja pola obrazowego tej minimalistycznej czarno-białej fotografii oparta jest na geometrii i świetle. Nie można zobaczyć światła, ale to światło sprawia, że można zobaczyć cokolwiek: samą widzialność przedmiotu, detalu, jego prostotę i harmonię. Japończycy nazywają to „miłością do szczegłów" – Kodawari. Odnosi się to także do mojego podejścia do fotografii: gry rytmów, światła i proporcji, koloru lub – jak tutaj – jego braku. To impresjonistyczny i kinetyczny sposób rozumienia rzeczywistości, kiedy wyczucie chwili i emocje są najważniejsze. (ml)