W latach 1913-18 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie u Edwarda Trojanowskiego. Od 1923 r. był asystentem w ASP w Krakowie, a od 1932 r. profesorem malarstwa dekoracyjnego ASP w Warszawie. Współzakładał Cech Artystów Plastyków "Jednoróg" oraz "Pryzmat". Malował m.in. kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury, kwiaty i portrety. Pod wpływem twórczości F. S. Kowarskiego, z którym zaprzyja¼nił się w 1922 r., jego malarstwo, wcześniej formizujące, zaczął cechować klasycyzm i monumentalizm, szczególnie widoczny w kompozycjach figuralnych. W przypadku martwych natur nawiązywał do Chardina i Cézanne`a, przywiązując dużą wagę do koloru.
olej na tekturze,
49 x 58,5 cm,
sygnowany p.d. "Kochanej szwagierce / Leonard Pękalski / 32"
W latach 1913-18 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie u Edwarda Trojanowskiego. Od 1923 r. był asystentem w ASP w Krakowie, a od 1932 r. profesorem malarstwa dekoracyjnego ASP w Warszawie. Współzakładał Cech Artystów Plastyków "Jednoróg" oraz "Pryzmat". Malował m.in. kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury, kwiaty i portrety. Pod wpływem twórczości F. S. Kowarskiego, z którym zaprzyja¼nił się w 1922 r., jego malarstwo, wcześniej formizujące, zaczął cechować klasycyzm i monumentalizm, szczególnie widoczny w kompozycjach figuralnych. W przypadku martwych natur nawiązywał do Chardina i Cézanne`a, przywiązując dużą wagę do koloru.