PROWENIENCJA:
Kolekcja prywatna: Nieszawer & Princ
LITERATURA:
Jewish Artists of the School of Paris, 1905-1939, Somogy Éditions d'Art, Paryż, 2015, s. 341.
Léon Zack studiował malarstwo w prywatnych akademiach i literaturę na Uniwersytecie Moskiewskim. Następnie spędził czas w kilku studiach, gdzie poznał awangardowych artystów, takich jak Ivan Rerberg i Ilya Machkov, założyciele grupy Jack of Diamonds, która nawiązywała do Fowizmu Cézanne'a i zapowiedzi kubizmu. W 1913 r. Opublikował zbiór wierszy sygnowanych pseudonimem „Chrysanthe” i poślubił w 1917 r. Nadię Braudo, z którą miał dwoje dzieci: Irenę, która została rzeźbiarką, i Florenta. W 1920 Zack i jego rodzina wyjechali z Rosji do Francji przez Rzym, Florencję i Berlin, gdzie tworzył scenografie i kostiumy do rosyjskich baletów romantycznych w reżyserii Borysa Romanowa. Dziesięć lat później Zack dołączył do ruchu neohumanistycznego zainspirowanego przez krytyka sztuki Waldemara George'a. W tym czasie Léon Zack pracował również dla Monte-Carlo Ballet i ilustrował dzieła Arthura Rimbauda, Verlaine'a, Mallarmégo i Baudelaire'a. W 1940 roku opuścił Paryż i schronił się w Arcachon, Villefranche-sur-Mer i Grenoble. W 1945 roku wrócił do Paryża, gdzie wystawiał swoje pierwsze abstrakcyjne prace w Katii Granoff oraz w galerii Garets. Od 1955 roku Zack poświęcił się sztuce religijnej i specjalizował się w produkcji witraży dla Notre-Dame-des-Pauvres w Issy-Les-Moulineaux oraz dla wielu kościołów w Paryżu i francuskich prowincjach.
olej, płótno
wymiary: 92 x 73cm
sygn. ‘Leon Zack’ (lewy dół)
PROWENIENCJA:
Kolekcja prywatna: Nieszawer & Princ
LITERATURA:
Jewish Artists of the School of Paris, 1905-1939, Somogy Éditions d'Art, Paryż, 2015, s. 341.
Léon Zack studiował malarstwo w prywatnych akademiach i literaturę na Uniwersytecie Moskiewskim. Następnie spędził czas w kilku studiach, gdzie poznał awangardowych artystów, takich jak Ivan Rerberg i Ilya Machkov, założyciele grupy Jack of Diamonds, która nawiązywała do Fowizmu Cézanne'a i zapowiedzi kubizmu. W 1913 r. Opublikował zbiór wierszy sygnowanych pseudonimem „Chrysanthe” i poślubił w 1917 r. Nadię Braudo, z którą miał dwoje dzieci: Irenę, która została rzeźbiarką, i Florenta. W 1920 Zack i jego rodzina wyjechali z Rosji do Francji przez Rzym, Florencję i Berlin, gdzie tworzył scenografie i kostiumy do rosyjskich baletów romantycznych w reżyserii Borysa Romanowa. Dziesięć lat później Zack dołączył do ruchu neohumanistycznego zainspirowanego przez krytyka sztuki Waldemara George'a. W tym czasie Léon Zack pracował również dla Monte-Carlo Ballet i ilustrował dzieła Arthura Rimbauda, Verlaine'a, Mallarmégo i Baudelaire'a. W 1940 roku opuścił Paryż i schronił się w Arcachon, Villefranche-sur-Mer i Grenoble. W 1945 roku wrócił do Paryża, gdzie wystawiał swoje pierwsze abstrakcyjne prace w Katii Granoff oraz w galerii Garets. Od 1955 roku Zack poświęcił się sztuce religijnej i specjalizował się w produkcji witraży dla Notre-Dame-des-Pauvres w Issy-Les-Moulineaux oraz dla wielu kościołów w Paryżu i francuskich prowincjach.