Jedna z najbardziej znanych wczesnych prac Natalii LL.
Praca wystawiana i reprodukowana, m.in.:
– Salon International de Photographie, Zagrzeb 1968;
– Natalia LL. Sztuka i energia / Art and Energy (katalog monograficzny), Muzeum Narodowe, Wrocław 1993/94, s. 8.
Przez wiele lat tworzyła prace, w których kluczową rolę odgrywa autoportret; najczęściej w postaci fotografii, ale także zapisu filmowego, odlewu twarzy, a często było to związane z realizacjami typu performance. Jedną z najwcześniejszych jej prac jest „Lustro“ z 1964, czyli fotograficzny autoportret z trzykrotnym powtórzeniem odbicia twarzy, tak że spojrzenie, skierowane najpierw w bok, zwraca się coraz bardziej w stronę obiektywu, jakby starając się zmierzyć z jego siłą obserwacji. Na innym autoportrecie z tego okresu, wykorzystywanym często do not biograficznych, Natalia LL spogląda wprost w obiektyw, a ufryzowane w klosz włosy koncentrują uwagę na twarzy, która obok kobiecego wdzięku wyraża powagę i determinację. Jako rodzaj zastępczego autoportretu można też potraktować liczne fotografie twarzy kobiet, które Natalia LL z sukcesami prezentowała na wystawach w latach 60. Niejednokrotnie później zamiennie posługiwała się twarzami modelek i własną. Mimo, że realizowała też prace w dziedzinie grafiki, rysunku, malarstwa i szkła artystycznego, jej uwagę przyciągały szczególnie wyjątkowe właściwości fotografii. Jak stwierdziła: „Na pewno moje działania fotograficzne były próbą odnalezienia niezwykłości, niecodzienności w otaczającym świecie. Było dla mnie fascynujące, że zdawałoby się wiarygodna fotografia niezwykłość tę przekazywała w sposób bardziej pełny i bezpośredni niż np. grafika i malarstwo“.
Adam Sobota, Autoportret Natalii LL, w kat.: Natalia LL. Ogrody personalizmu /The Gardens of Personalism, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa 1998, s. 12
fotografia czarno-biała (vintage), papier fot. naklejony na płytę pilśniową
59 x 46,5 cm (w świetle passe-partout)
sygn. flamastrem na odwr. śr.g.: N. Lach-Lachowicz | „Lustro“
Jedna z najbardziej znanych wczesnych prac Natalii LL.
Praca wystawiana i reprodukowana, m.in.:
– Salon International de Photographie, Zagrzeb 1968;
– Natalia LL. Sztuka i energia / Art and Energy (katalog monograficzny), Muzeum Narodowe, Wrocław 1993/94, s. 8.
Przez wiele lat tworzyła prace, w których kluczową rolę odgrywa autoportret; najczęściej w postaci fotografii, ale także zapisu filmowego, odlewu twarzy, a często było to związane z realizacjami typu performance. Jedną z najwcześniejszych jej prac jest „Lustro“ z 1964, czyli fotograficzny autoportret z trzykrotnym powtórzeniem odbicia twarzy, tak że spojrzenie, skierowane najpierw w bok, zwraca się coraz bardziej w stronę obiektywu, jakby starając się zmierzyć z jego siłą obserwacji. Na innym autoportrecie z tego okresu, wykorzystywanym często do not biograficznych, Natalia LL spogląda wprost w obiektyw, a ufryzowane w klosz włosy koncentrują uwagę na twarzy, która obok kobiecego wdzięku wyraża powagę i determinację. Jako rodzaj zastępczego autoportretu można też potraktować liczne fotografie twarzy kobiet, które Natalia LL z sukcesami prezentowała na wystawach w latach 60. Niejednokrotnie później zamiennie posługiwała się twarzami modelek i własną. Mimo, że realizowała też prace w dziedzinie grafiki, rysunku, malarstwa i szkła artystycznego, jej uwagę przyciągały szczególnie wyjątkowe właściwości fotografii. Jak stwierdziła: „Na pewno moje działania fotograficzne były próbą odnalezienia niezwykłości, niecodzienności w otaczającym świecie. Było dla mnie fascynujące, że zdawałoby się wiarygodna fotografia niezwykłość tę przekazywała w sposób bardziej pełny i bezpośredni niż np. grafika i malarstwo“.
Adam Sobota, Autoportret Natalii LL, w kat.: Natalia LL. Ogrody personalizmu /The Gardens of Personalism, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa 1998, s. 12