Jacek Sienicki należy do najważniejszych polskich malarzy powojennych. Jako młody artysta (ukończył warszawską ASP w 1954 roku) uczestniczył w 1955 roku w Arsenale – głośnej manifestacji młodej sztuki, wystawie zrywającej z estetyką socrealizmu. Sienicki nigdy jednak nie starał się być w centrum przemian awangardowych. Jego twórczość jest osobna, wyciszona, ascetyczna. Malarz ograniczył motywy przedstawień do pejzaży miejskich, wnętrz pracowni, postaci we wnętrzu i martwej natury. Wspominał, że malowanie „»swoich« tematów” sprawiało mu „dużo trudności, ale i radości”. „W tych prostych tematach zdobyć się na właściwe »przekroczenie« – mówił – być delikatnym i silnym, wyjść z banału, udać się w te rejony, w których może zrodzić się coś prawdziwego z [...] myślenia, odczuwania natury, życia, rozumienia kondycji człowieka” (cyt. za: M. Kitowska-Łysiak, Jacek Sienicki, biogram dostępny na: https://culture.pl/pl/tworca/jacek-sienicki).
olej/płótno, 65 x 40 cm
sygnowany i datowany p.d.: JS 20 XI 83
sygnowany, datowany i opisany na odwrocie: Jacek SIENICKI | "KWIATY" | 83
Jacek Sienicki należy do najważniejszych polskich malarzy powojennych. Jako młody artysta (ukończył warszawską ASP w 1954 roku) uczestniczył w 1955 roku w Arsenale – głośnej manifestacji młodej sztuki, wystawie zrywającej z estetyką socrealizmu. Sienicki nigdy jednak nie starał się być w centrum przemian awangardowych. Jego twórczość jest osobna, wyciszona, ascetyczna. Malarz ograniczył motywy przedstawień do pejzaży miejskich, wnętrz pracowni, postaci we wnętrzu i martwej natury. Wspominał, że malowanie „»swoich« tematów” sprawiało mu „dużo trudności, ale i radości”. „W tych prostych tematach zdobyć się na właściwe »przekroczenie« – mówił – być delikatnym i silnym, wyjść z banału, udać się w te rejony, w których może zrodzić się coś prawdziwego z [...] myślenia, odczuwania natury, życia, rozumienia kondycji człowieka” (cyt. za: M. Kitowska-Łysiak, Jacek Sienicki, biogram dostępny na: https://culture.pl/pl/tworca/jacek-sienicki).