Halka – polska opera narodowa z muzyką Stanisława Moniuszki do libretta Włodzimierza Wolskiego. Skomponowana w dwóch wersjach; dwuaktowej (1848)i, częściej wykonywanej, czteroaktowej (1858). Najbardziej znane utwory, to mazur z I aktu i aria Jontka z IV aktu Szumią jodły na gór szczycie. Akcja ma miejsce na Podhalu pod koniec XVIII wieku. Halka to wiejska dziewczyna, która zostaje uwiedziona przez majętnego panicza Janusza. Zachodzi w ciążę i rodzi jego dziecko. Jednak Janusz porzuca młodą dziewczynę aby ożenić się ze szlachcianką, która pochodzi z tej samej warstwy społecznej. Zrozpaczona Halka przybywa na ich ślub z zamiarem podpalenia kościoła, jednak nie jest do tego zdolna. W przydrożnej kapliczce zostawia swoje małe dziecko, a następnie popełnia samobójstwo, rzucając się do rzeki.
Olej, płótno naklejone na tekturę; 37,5 x 28 cm
Sygnowane l.d.: A. Setkowicz 912
Halka – polska opera narodowa z muzyką Stanisława Moniuszki do libretta Włodzimierza Wolskiego. Skomponowana w dwóch wersjach; dwuaktowej (1848)i, częściej wykonywanej, czteroaktowej (1858). Najbardziej znane utwory, to mazur z I aktu i aria Jontka z IV aktu Szumią jodły na gór szczycie. Akcja ma miejsce na Podhalu pod koniec XVIII wieku. Halka to wiejska dziewczyna, która zostaje uwiedziona przez majętnego panicza Janusza. Zachodzi w ciążę i rodzi jego dziecko. Jednak Janusz porzuca młodą dziewczynę aby ożenić się ze szlachcianką, która pochodzi z tej samej warstwy społecznej. Zrozpaczona Halka przybywa na ich ślub z zamiarem podpalenia kościoła, jednak nie jest do tego zdolna. W przydrożnej kapliczce zostawia swoje małe dziecko, a następnie popełnia samobójstwo, rzucając się do rzeki.