Studiował w latach 1947-53 w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie - malarstwo u Jana Sokołowskiego, Eugeniusza Arcta i Michała Byliny, grafikę u Andrzeja Rudzińskiego. Jeszcze jako student, w 1951 zdobył II nagrodę na wystawie malarstwa towarzyszącej Festiwalowi Młodzieży i Studentów w Berlinie. Po studiach, w 1954 osiadł na stałe w Kazimierzu nad Wisłą. Z czasem stał się znaną i cenioną osobistością - stale obecny ze sztalugami w plenerach miasta, aktywista i społecznik, prezes Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Kazimierza, który samodzielnie zrekonstruował zabytkową kamienicę na dom własny z galerią. Reprezentował realizm, rozświetlony i migotliwy na wzór postimpresjonizmu, nieco stylizowany, nieobojętny też na lokalną tradycję malarstwa uczniów Tadeusza Pruszkowskiego.