Stanisław Żurawski w latach 1907-1913 studiował malarstwo w ASP w Krakowie u J. Mehoffera i W. Weissa. Należał do założonego w 1925 roku stowarzyszenia Cech Artystów Plastyków "Jednoróg", brał udział we wszystkich jego wystawach. Ugrupowanie to jednoczyło "artystów, którzy pragną stworzyć ogniwo pomiędzy tradycją polską a nowoczesnymi dążnościami sztuki zachodniej". Żurawski pozostawał pod dużym wpływem sztuki Wojciecha Weissa. Uczestniczył w 1934 roku w wystawie retrospektywnej "Weiss i Jego Uczniowie" w TPSP w Krakowie. W tym roku otrzymał nagrodę jury I Ogólnopolskiego Salonu. Żurawski zaangażowany był w życie artystyczne Polski międzywojennej, był aktywnym członkiem jego instytucji. W 1939 roku roku, po wkroczeniu Niemców do Krakowa, wszedł w skład prowizorycznie zorganizowanej dyrekcji TPSP, której prezesem był Wojciech Kossak. Stanisław Żurawski brał przed wojną udział w zbiorowych wystawach, miał tez kilka wystaw indywidualnych. Malował głównie akty, poza tym pejzaże, martwe natury, portrety. Obrazy jego charakteryzuje żywa kolorystyka.