Jędrzej Bieńko to tegoroczny dyplomant Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jest twórcą wielkoformatowych obrazów, stosującym technikę areografu na surowym, niezagruntowanym płótnie. Jego obrazy utrzymane są w ascetycznym, onirycznym tonie. Przeważają w nich brązy, w tym nieraz niezamalowane lub lekko zamalowane lniane płótno. Dominują tu figury (ludzkie lub zwierzęce) oraz portret. Prezentowany obraz jest jednym z malowanych ostatnio przez artystę przeskalowanych portretów. Wokół przedstawionej twarzy krążą niczym myśli portretowanej osoby bezosobowe głowy nagich postaci. Ów „stos głów” układa się w kształt kapelusza z renesansowych portretów. W tle widoczny jest charakterystyczny dla Bieńki stonowany, głuchy pejzaż.