Malarz, rzeźbiarz. Rozpoczęte w roku 1880 pod kierunkiem rzeźbiarza L. Marconiego we Lwowie studia kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1883-88), m.in. u F. Szynalewskiego, I. Jabłońskiego, W. Łuszczkiewicza, J. Matejki. W 1888 roku wyjechał do Monachium, gdzie uczył się u A. Wagnera. Po podróży do Włoch zamieszkał w Krakowie. Od roku 1886 brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą. Cieszył się dużą popularnością jako malarz zabytkowych miast polskich, zwłaszcza Krakowa. Obok licznych widoków kościołów, starych zaułków, Wawelu, malował także portrety. Był też autorem plakatów oraz ilustracji do czasopism.
Olej, tektura; 33 x 25 cm
Sygnowany p.g.: Stanisław Poraj Fabijański | autoportret | 1941.
Na odwrocie pieczęć owalna krakowskiego magazynu przyborów malarskich Róży Aleksandrowicz.
Malarz, rzeźbiarz. Rozpoczęte w roku 1880 pod kierunkiem rzeźbiarza L. Marconiego we Lwowie studia kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (1883-88), m.in. u F. Szynalewskiego, I. Jabłońskiego, W. Łuszczkiewicza, J. Matejki. W 1888 roku wyjechał do Monachium, gdzie uczył się u A. Wagnera. Po podróży do Włoch zamieszkał w Krakowie. Od roku 1886 brał udział w licznych wystawach w kraju i za granicą. Cieszył się dużą popularnością jako malarz zabytkowych miast polskich, zwłaszcza Krakowa. Obok licznych widoków kościołów, starych zaułków, Wawelu, malował także portrety. Był też autorem plakatów oraz ilustracji do czasopism.