Obraz reprodukowany [w: ] Artur Markowicz 1872-1934. Wystawa monograficzna. Katalog prac istniejących i zaginionych, wystawionych w Żydowskim Instytucie Historycznym oraz Muzeum Historycznym Miasta Krakowa, kat. oprac. R. Piątkowska, M. Tarnowska, Warszawa, 1994, s. 121.
Artur Markowicz studiował w latach 1886-95 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u L. Löfflera, W. Łuszczkiewicza, F. Cynka i J. Matejki. Po zakończeniu studiów w Krakowie, wyjechał do Monachium, gdzie uczył się pod kierunkiem O. Seitza i F. von Stucka. W 1901 rozpoczął naukę w Académie des Beaux-Arts w Paryżu, pod kierunkiem J. L. Gerome`a. Wystawiał wówczas na Salonach Towarzystw Artystów Francuskich i na Salonie Jesiennym. W 1904 wrócił do Krakowa. W 1907 wyjechał do Jerozolimy, podróżował również po Włoszech, Belgii, Holandii i Wiedniu. Należał do TPSP w Krakowie a od 1925 do TZSP w Warszawie. Był ponadto członkiem TAP "Sztuka", i honorowym prezesem Żydowskiego Towarzystwa Krzewienia Sztuk Pięknych. Wystawiał w TPSP w Krakowie i Lwowie, w TZSP w Warszawie, Łodzi, Lublinie oraz na większych wystawach międzynarodowych: w Berlinie, Monachium, Antwerpii, Wiedniu. Uczestniczył w wystawach TAP "Sztuka". Był doskonałym obserwatorem i kolorystą. W jego twórczości początkowo dominowały sceny miejskie, wiejskie i pejzaże. Później objawia się jako ilustrator obyczajów, stroju i kultu religijnego Żydów. Prace artysty znajdują się w Muzeach Narodowych w Gdańsku, Krakowie, Warszawie, w Muzeum Historycznym m.st. Krakowa, Muzeum Okręgowym w Radomiu, Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie, Muzeum Ein Harod w Izraelu i Muzeum Tel Aviv w Izraelu.
Na datę powstania prezentowanego obrazu przypadają dwa ważne dla Markowicza wydarzenia, tj. śmierć matki oraz małżeństwo z E. Katz. Portret przejawia wpływy symbolizmu, z którym artysta zetknął się podczas studiów w Monachium. Trafnie oddaje marzycielsko-uczuciową naturę malarza, określanego tak przez współczesnych (cyt. za Stosław, W pracowni Artura Markowicza, "Świat", 1910. nr 4, s. 3). Zbliżony Autoportret ze szkieletami w tle, datowany na 1910, znajduje się w Lwowskiej Galerii Obrazów.
Pastel, papier naklejony na tekturę; 47 x 63,4 cm
Sygnowany p. d.: Kochanemu Przyjacielowi | poświęca |
Artur Markowicz | Kraków 1912.
Obraz reprodukowany [w: ] Artur Markowicz 1872-1934. Wystawa monograficzna. Katalog prac istniejących i zaginionych, wystawionych w Żydowskim Instytucie Historycznym oraz Muzeum Historycznym Miasta Krakowa, kat. oprac. R. Piątkowska, M. Tarnowska, Warszawa, 1994, s. 121.
Artur Markowicz studiował w latach 1886-95 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u L. Löfflera, W. Łuszczkiewicza, F. Cynka i J. Matejki. Po zakończeniu studiów w Krakowie, wyjechał do Monachium, gdzie uczył się pod kierunkiem O. Seitza i F. von Stucka. W 1901 rozpoczął naukę w Académie des Beaux-Arts w Paryżu, pod kierunkiem J. L. Gerome`a. Wystawiał wówczas na Salonach Towarzystw Artystów Francuskich i na Salonie Jesiennym. W 1904 wrócił do Krakowa. W 1907 wyjechał do Jerozolimy, podróżował również po Włoszech, Belgii, Holandii i Wiedniu. Należał do TPSP w Krakowie a od 1925 do TZSP w Warszawie. Był ponadto członkiem TAP "Sztuka", i honorowym prezesem Żydowskiego Towarzystwa Krzewienia Sztuk Pięknych. Wystawiał w TPSP w Krakowie i Lwowie, w TZSP w Warszawie, Łodzi, Lublinie oraz na większych wystawach międzynarodowych: w Berlinie, Monachium, Antwerpii, Wiedniu. Uczestniczył w wystawach TAP "Sztuka". Był doskonałym obserwatorem i kolorystą. W jego twórczości początkowo dominowały sceny miejskie, wiejskie i pejzaże. Później objawia się jako ilustrator obyczajów, stroju i kultu religijnego Żydów. Prace artysty znajdują się w Muzeach Narodowych w Gdańsku, Krakowie, Warszawie, w Muzeum Historycznym m.st. Krakowa, Muzeum Okręgowym w Radomiu, Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie, Muzeum Ein Harod w Izraelu i Muzeum Tel Aviv w Izraelu.
Na datę powstania prezentowanego obrazu przypadają dwa ważne dla Markowicza wydarzenia, tj. śmierć matki oraz małżeństwo z E. Katz. Portret przejawia wpływy symbolizmu, z którym artysta zetknął się podczas studiów w Monachium. Trafnie oddaje marzycielsko-uczuciową naturę malarza, określanego tak przez współczesnych (cyt. za Stosław, W pracowni Artura Markowicza, "Świat", 1910. nr 4, s. 3). Zbliżony Autoportret ze szkieletami w tle, datowany na 1910, znajduje się w Lwowskiej Galerii Obrazów.