Tworzący we Francji artysta węgierskiego pochodzenia. Uważany za jednego z prekursorów wizualizmu, tendencji spopularyzowanej w Stanach Zjednoczonych w latach 60. pod nazwą sztuki optycznej (op-art). Vasarely już w latach 30., zajmując się projektowaniem graficznym, wypracował rozwiązania formalne, które kontynuował i rozwijał po wojnie: kompozycja oparta na siatce, najczęściej złożonej z niedużych kwadratów. Deformując linie, artysta uzyskiwał iluzję wypukłości i wklęsłości. Natomiast zestawienie mocno kontrastowych barw lub czerni i bieli, wywoływało wrażenie pulsowania powierzchni. Przed wojną pojawił się też motyw Arlekina – figuratywny wyjątek w abstrakcyjnej, geometrycznej sztuce Vasarely’ego. Centre Pompidou posiada litografię z 1935 roku przedstawiającą Arlekina w takim samym układzie ciała, jak ten z prezentowanej pracy. Tam sylwetka postaci wyłania się z szachownicy dwubarwnego tła. Oferowana serigrafia zachwyca bogactwem odcieni, zestawieniem czerwieni, błękitu i zieleni o różnym stopniu nasycenia.