Malarz, rysownik. W l. 1920-26 kształcił się w krakowskiej ASP pod kierunkiem W. Jarockiego, J. Mehoffera, T. Axentowicza i K. Frycza. Studia kontynuował w l. 1928-29 w paryskiej filii macierzystej uczelni prowadzonej przez J. Pankiewicza. W latach 1930. eksponował swe prace w krakowskim TPSP, a także w Poznaniu i Belgradzie. W 1951 r. został mianowany profesorem ASP w Warszawie. Zajmował się głównie ilustracją książkową, zwykle dla dzieci, scenografią teatralną, filmową i telewizyjną. Uprawiał również grafikę użytkową. Oferowane rysunki, pracowniane studia modelek, świadczą o biegłości rysunkowego warsztatu, lekkości kreski i szybkości definiowania kształtów konturem płynnym, wyrazistym, miejscami zwielokrotnionym. Podobnie jak w ilustracyjnej twórczości Szancera ciała modelek poddane zostały manierycznemu uwysmukleniu, co wprowadza ton swoistej, linearnej melodyjności. Typowe dla artysty jest także zmniejszenie proporcji głowy, sprowadzenie kształtu twarzy do formy bliskiej trójkątowi. Prezentowane prace przywołują z pamięci moduł postaci znany głównie z ilustracji Szancera do bajek Christiana Andersena czy Jana Brzechwy, postaci młodzieńczej, delikatnej i lirycznej w wyrazie.