Studiował w ASP w Krakowie w latach 1924-1929. Kontynuował studia w Oddziale Paryskim tej uczelni pod kierunkiem Józefa Pankiewicza w roku akademickim 1927/28. W latach 1932-1937 wystawiał z grupą Pryzmat, utworzoną przez uczniów Felicjana Szczęsnego Kowarskiego. Po II wojnie światowej znalazł się na Wybrzeżu, współorganizował życie artystyczne i szkolnictwo Gdańska i Sopotu. W latach 1945-1963 był profesorem PWSSP w Sopocie, współtwórcą zjawiska tzw. szkoły sopockiej - syntetycznej odmiany koloryzmu, którego bliska realizmowi formuła pozwalała na kompromis z doktryną socrealizmu, dzięki czemu środowisko to wyszło zeń stosunkowo obronną ręką. W 1959 Studnicki objął profesurę na Wydziale Malarstwa ASP. W 1971 przeszedł na emeryturę. Początkowo malował w manierze postimpresjonistycznej, rozbijając i różnicując plamy barwne. W okresie szkoły sopockiej zdyscyplinował formę, tworząc syntetyczne w wyrazie martwe natury i pejzaże.
Akwarela, kredka, papier, 40 x 28 cm (w świetle passe-partout)
Sygnowany p.d.: Studnicki
Studiował w ASP w Krakowie w latach 1924-1929. Kontynuował studia w Oddziale Paryskim tej uczelni pod kierunkiem Józefa Pankiewicza w roku akademickim 1927/28. W latach 1932-1937 wystawiał z grupą Pryzmat, utworzoną przez uczniów Felicjana Szczęsnego Kowarskiego. Po II wojnie światowej znalazł się na Wybrzeżu, współorganizował życie artystyczne i szkolnictwo Gdańska i Sopotu. W latach 1945-1963 był profesorem PWSSP w Sopocie, współtwórcą zjawiska tzw. szkoły sopockiej - syntetycznej odmiany koloryzmu, którego bliska realizmowi formuła pozwalała na kompromis z doktryną socrealizmu, dzięki czemu środowisko to wyszło zeń stosunkowo obronną ręką. W 1959 Studnicki objął profesurę na Wydziale Malarstwa ASP. W 1971 przeszedł na emeryturę. Początkowo malował w manierze postimpresjonistycznej, rozbijając i różnicując plamy barwne. W okresie szkoły sopockiej zdyscyplinował formę, tworząc syntetyczne w wyrazie martwe natury i pejzaże.