Urodził się w 1920 r. w Krakowie. Studiował malarstwo na krakowskiej ASP, a później w Warszawie. Dyplom uzyskał w 1951. Jest profesorem warszawskiej ASP, zaliczany jest do najwybitniejszych współczesnych batalistów i pejzażystów.. Był wykładowcą, a później dziekanem wydziału malarstwa. Techniki, w jakich pracuje to: malarstwo, grafika użytkową i tkanina. Ulubionymi motywami artysty są pejzaże, konie i batalistyka. W pracach z lat 1960-90 odnajdziemy ulubiony motyw malarza - rozpędzone, galopujące konie na tle wyciszonych kolorystycznie pejzaży, które dość łatwo dają się przenieść na tkaninę. Ukochane konie profesora uczestniczą w batalistycznych scenach historycznych ("Somosierra", "Husaria Polska", "Szarża") oraz rodzajowych: polowania, sanny, wyścigi, czy prace polowe. Jego zamiłowania hippiczne stawiają go u boku tak wybitnych twórców jak: Piotr Michałowski, Józef Brandt czy Juliusz i Wojciech Kossakowie. Artysta jest zafascynowany dynamiką ruchu koni i maluje je zawsze z natury. Każda scena, batalistyczna czy z polowania, stanowi okazję do ukazania piękna tych zwierząt w ruchu. Artystyczna fascynacja ma swe źródło w dzieciństwie i młodości, które Ludwik Maciag spędził w garnizonie 9 Pułku Artylerii Lekkiej w Białej Podlaskiej (jego ojciec był tam oficerem) oraz w partyzanckim zwiadzie konnym AK.
Artysta uczestniczył w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranica, m.in.: w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Holandii, Danii, Hiszpanii, Kanadzie i USA.
http://www.wyszkowiak.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=1404&Itemid=57 (relacja z pogrzebu)
długopis (tusz czarny), papier jasnoniebieski; 23 x 17,7 cm.
długopis (tusz czarny), papier jasnoniebieski; 23 x 17,7 cm;
w obrębie kompozycji liczne adnotacje autorskie odnoszące się do kolorystyki (długopis, tusz czarny).
ołówek, karton; 16,2 x 21,5 cm;
opisany p. d.: Galibolo (?) (ołówek);
na odwrocie szkic głowy kobiety (tusz czarny, lawowany).
kredka, akwarela, papier fakturowany; 29,5 x 20,7 cm.
długopis (tusz niebieski), papier w kratkę; 7,2 x 10,7 cm.
grafitowy flamaster, papier; 18 x 13,2 cm.
piórko, tusz, papier; 10,5 x 14,5 cm
zielony flamaster, papie; 9,6 x 13,6 cm;
Na odwrocie zaproszenie na wystawę rzeźby: Leona Gruzda, w Galerii Rzeźby BWA w Warszawie w 1978 r.
długopis, tusz, papier; 9,8 x 16,6 cm.
ołówek, papier; 16,5 x 22,7 cm.
piórko, tusz, papier; 10,5 x 7,2 cm.
czarny flamaster, papier; 18,3 x 10,6 cm.
zielony flamaster, papie; 9,6 x 13,6 cm;
Na odwrocie zaproszenie na wystawę rzeźby: Leona Gruzda, w Galerii Rzeźby BWA w Warszawie w 1978 r.
czarny flamaster, papier; 12,9 x 15 cm.
piórko, tusz, papier; 14 x 11 cm.
długopis, tusz, papier; 10,6 x 14,9 cm.
akwarela, papier; 24,9 x 32,4 cm;
sygn. p. d.: L.M.
ołówek, papier; 30,7 x 22,7 cm.
czarny flamaster, akwarela, papie; 21 x 29,7 cm.
ołówek, papier; 30,8 x 22,7 cm.
ołówek, papier; 30,7 x 22,7 cm.
długopis (tusz czarny), papier jasnoniebieski; 17,6 x 13,5 cm.
piórko (tusz czarny), papier; 14,7 x 10,6 cm.
długopis i flamaster (tusz czarny), papier; 18 x 22,6 cm.
ołówek, karton; 9,9 x 14,9 cm;
szkic wykonany na odwrocie zaproszenia na otwarcie wystawy Hanny Krzetuskiej gmachu Zachęty w dniu 27 stycznia 1959 r.;
[nieregularny kształt kartonu].